Nα μ'αγαπάς, όσο μπορείς να μ'αγαπάς

Έχω καταλήξει στ' ότι άνθρωποι σαν εμάς ζούμε τα συναισθήματα ανεξαρτήτως κατάστασης κι ότι τελικά δεν ανήκουμε πουθενά και πως ο δημιουργός Έρωτας είναι πιο γενικός και όχι συγκριμένος. Η αγάπη μας δεν είναι περιορισμένη σε πλαίσια και ανθρώπους συγκριμένους είναι κάτι μεγαλύτερο και πιο αόριστο και πως τελικά τρεφόμαστε με τα συναισθήματα πως ότι ζούμε το ζούμε ή 100% ή
καθόλου.. Η έκφραση πηγάζει από το συναίσθημα και το συναίσθημα από την ψυχή μας. Το συναίσθημα χρειάζεται τροφή ! Με λίγα ψυχούλα γιγαντώνεται να ξέρεις.. Τώρα για τα ανεκπλήρωτα όνειρα μας, θα σου πω.. Πολλά απ' αυτά δεν μπορούν να ειπωθούν τα κρατώ για μένα, δεν τα μοιράζομαι. Κι αυτή η νοσταλγία που βγάζω, είναι μέχρι εκεί ψηλά που χάνεται το βλέμμα. Και κάθε λέξη είναι σαν να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σου.. Ξέρεις πως είναι ; Γραφείς με μάτια θαμπά από δάκρια και μετά , δεν θυμάσαι τίποτα από όσα έγραψες. Κι αναρωτιέσαι, εγώ τα έγραψα; Πάντως να ξέρεις ότι είσαι ο καλύτερος κριτικός που συνάντησα. Στέκεσαι εκεί σε μια γωνιά αμείλικτος, και με παρατηρείς με βλέπεις και διαβάζεις
το μυαλό μου και γράφω για Σένα.