Remember?

Kαι πάλι εδώ. Όχι για κάποιον συγκεκριμένο λόγο, ούτε καν ξέρω τι θέλω να γράψω. Κάτι γενικό ίσως. Ίσως και όχι…


Λοιπόν μετά από 13 χρόνια ζωής μπορώ να πω ότι είμαι ευτυχισμένη. Μπορώ να γελάσω. Ούτε καν θυμάμαι την τελευταία φορά που πληγώθηκα ή έκλαψα από πόνο.

Μετά από 13 χρόνια νιώθω πλήρης, φορτισμένη με ενέργεια και έρωτα. Ακούγεται όντως γλυκανάλατο αλλά γίνετε να το ανατρέψεις;!

Βρήκα τον εαυτό μου. Είχε χαθεί όπως και εγώ.

Είναι τόσα… τόσα που πέρασα. Ο πρώτος έρωτας, οι κολλητοί, τα γέλια, τα κλάματα, οι αγκαλιές, τα φιλιά, τα τραγούδια, οι συναυλίες, οι φάρσες, οι πλάκες, τα ξενύχτια, η απόρριψη, οι μαγκιές, τα ζώα, οι φωτογραφίες, οι πλάκες, οι τρέλες, τα αγόρια, τα φευγάτα. Όλα πλατωνικά. Όλα για μία στιγμή ευτυχίας, πραγματικά. Όλα ήρθαν για να φύγουν με την σειρά τους κι αυτά. Λίγα είναι αυτά που θα μείνουν .

Και τώρα στέκεσαι με ένα κουτί φωτογραφίες να τις κοιτάζεις και να θυμάσαι. Να κοιτάς τις αναμνήσεις σου κατάματα. Και να κλαις. Επειδή τις άφησες να φύγουν. Και να νιώθεις υπεύθυνη, υπεύθυνη για όλα σου έφυγαν μέσα από τα χέρια. Όπως αυτές τις φωτογραφίες που κάποτε θα βρίσκονται στα σκουπίδια. Θυμάσαι;

Θυμάσαι πραγματικά πόσα έχεις ζήσει; Πόσα έχεις περάσει; Και πόσα έχεις κάνει; Τόσα χρόνια λες ότι τίποτα δεν είναι σημαντικό στη ζωή, κι όμως. Θα το κάνεις εσύ και κανείς άλλος. Αυτό σε καθιστά υποχρεωμένο να θυμάσαι. Άλλωστε από το τίποτα πηγαίνουμε στο τίποτα ερχόμαστε. Δεν θα ήθελες πραγματικά να αφομοιώσεις κάτι; Όλοι θα το θέλανε.

Κάτσε και σκέψου τι έχεις κάνει για να βρίσκεσαι εδώ που είσαι. Τι σου έχουν κάνει και πόσα έχεις μάθει. Και κράτα τα ως εφόδια για κάτι καινούργιο.

Γιατί…ότι κάνεις στην ζωή σου είναι ασήμαντο, αλλά είναι σημαντικό επειδή θα τα κάνεις εσύ και κανείς άλλος.

Ευτυχία

Πείθουμε τους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι καλύτερη όταν θα παντρευτούμε, θα αποκτήσουμε ένα μωρό, μετά ένα ακόμα.
Μετά αγχωνόμαστε διότι τα παιδιά μας δεν είναι αρκετά μεγάλα και όλα θα είναι καλύτερα όταν θα μεγαλώσουν.
Στη συνέχεια αγχωνόμαστε γιατί φτάνουν στην εφηβεία και πρέπει να ασχοληθούμε μαζί τους. Θα είμαστε σίγουρα ευτυχείς όταν θα ξεπεράσουν αυτό το στάδιο.
Λέμε στους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι ολοκληρωμένη όταν ο σύντροφός μας θα αποκατασταθεί, όταν θα αποκτήσουμε ένα πιο ωραίο αυτοκίνητο, όταν θα μπορέσουμε να πάμε διακοπές, όταν θα πάρουμε την σύνταξή μας.
Η αλήθεια είναι ότι η καλύτερη στιγμή για να είμαστε ευτυχισμένοι είναι ΤΩΡΑ.
Αλλιώς πότε ;

Η ζωή μας θα είναι πάντοτε γεμάτη με απογοήτευση. Είναι προτιμότερο να το παραδεχτούμε και να αποφασίσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι παρόλα αυτά.
Για πολύ καιρό, μου φαινόταν ότι η ζωή μου θα άρχιζε.
Η πραγματική ζωή.
Αλλά υπήρχαν πάντα εμπόδια, μία δοκιμασία να ξεπεραστεί, μια δουλειά να τελειώσει, χρόνος να δοθεί, ένα χρέος να πληρωθεί. Μετά η ζωή θα ξεκινούσε.
Τελικά κατάλαβα ότι αυτά τα εμπόδια ήταν η ΖΩΗ.
Αυτή η προοπτική με βοήθησε να δω ότι δεν υπάρχει μονοπάτι προς την ευτυχία.

ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ.

Λοιπόν, εκτιμήστε κάθε στιγμή.
Σταματήστε να περιμένετε

• να τελειώσετε το σχολείο,
• να ξαναγυρίσετε στο σχολείο,
• να χάσετε 10 κιλά,
• να πάρετε 10 κιλά,
• να ξεκινήσετε να δουλεύετε,
• να παντρευτείτε,
• να έρθει η Παρασκευή το βράδυ,
• η Κυριακή πρωί,
• να αγοράσετε ένα καινούριο αμάξι,
• να πληρώσετε την υποθήκη σας,
• να έρθει η άνοιξη, το καλοκαίρι, το φθινόπωρο, ο χειμώνας, η πρώτη του μήνα, η τα μέσα του μήνα,
• να ακουστεί το τραγούδι σας στο ραδιόφωνο,
• να πεθάνετε,
• να ξαναγεννηθείτε

… πριν αποφασίσετε να ΕΙΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.

Η ευτυχία είναι ένα ταξίδι, όχι ένας προορισμός.

Δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος για να είστε ευτυχισμένοι ….από το ΤΩΡΑ !

Ζήστε και εκτιμήστε την τωρινή στιγμή.

Blow.

Λοιπόν, τελικά άξιζε τον κόπο?
Θεέ μου, πόσο ανεπανόρθωτα έχει αλλάξει η ζωή μου. Έχω μείνει έξω στο κρύο και δεν υπάρχει πόρτα για να μπω πάλι μέσα.Πάντως είχα με το παραπάνω τις δυνατές στιγμές μου. Συχνά η ζωή σε ξεπερνάει ενώ κάνεις σχέδια για αυτήν.
Στη ζωή μου, άφησα κομμάτια της καρδιάς μου εδώ κι εκεί. Και τώρα δεν έμεινε αρκετή για να με κρατήσει ζωντανή. Αλλά παρηγοριέμαι ξέροντας ότι η φιλοδοξία μου ήταν πολύ πιο μεγάλη από το ταλέντο μου.
Δεν υπάρχουν πια άσπρα άλογα και πρίγκιπες για μένα.

"Μακάρι να έχεις τον άνεμο πάνω πίσω σου και τον ήλιο πάντα μπροστά σου. Και οι άνεμοι της μοίρας να σε πάνε ως τ'αστέρια."